Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika - Stephen King

Wiesław Myśliwski powiedział: ,,Wszyscy jesteśmy pisarzami”. To jakimi twórcami jesteśmy zależy od tego, jak posługujemy się narzędziami ze skrzynki, której zawartość opisał Stephen King w książce ,,Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika.”

Pierwszy i najważniejszy środek do sukcesu literackiego to bardziej niż oczywiste ,,czytanie i pisanie”. Jeśli nie będziesz czytał i analizował, poznawał różnych stylów i gatunków, najprawdopodobniej nie stworzysz nic dobrego. Podobnie jest z pisaniem, dlatego pisz jak najwięcej, chowaj do szuflady, nabierz dystansu i wyślij do redakcji. Nie zdziw się tylko, jeśli odeślą tekst bez słowa. Pisz mimo to, pracuj intensywnie, kreuj i obmyślaj. Czuj! Biegnij truchtem słów, weź rozpęd i zatracając się w materii wyobraźni stwórz coś, czego będziesz pewien. Być może ktoś zechce to przeczytać i nawet jeśli nie wydać to przynajmniej skomentować.

Stephen King nie ogranicza narracji książki do praktycznych wskazówek dla przyszłych literatów. Ogromną jej część stanowi życiorys autora, który pełen anegdot i niewygodnych faktów utwierdza w przekonaniu, że talent to tylko jeden z elementów składowych sukcesu. Przywołując uczucia jakie towarzyszyły Kingowi, kiedy wieszał odpowiedź odmowną publikacji jego tekstu na specjalny hak, autor uświadamia nam, że początki zawsze są trudne. Ujawniając szczegóły przebiegu alkoholowego i narkotycznego uzależnienia tłumaczy, że nawet literacki milioner popełnia błędy, a opisana młodzieńcza tułaczka w towarzystwie samotnej matki, brata i ambicji świadczy o ogromnej determinacji w dążeniu do celu.

Stephen King ma niezwykły dar tworzenia klimatu wokół wydarzeń czy informacji. Potrafi emocjonalnie oddziaływać na czytelnika zarówno kiedy opowiada drastycznie bolesną wizytę u laryngologa jak i wtedy, gdy rozwodzi się nad gramatycznymi zasadami usprawniającymi styl. Sposobem, w jaki przedstawił proces tworzenia zmobilizował mnie do pisania, czytania i wiary w możliwości. Wszyscy Ci, którzy nie wiążą przyszłości z pracą twórczą, powinni przeczytać ,,Pamiętnik” dla świetnie zbudowanych wątków biograficznych.

Książka, która z założenia miała być poradnikiem, jest nie tylko gratką dla pasjonatów pisania jako takiego, ale też autoterapią Stephena Kinga. Oba jej elementy są szalenie ciekawe i warte uwagi, dlatego polecam.